Het is voor buitenstaanders vaak lastig te begrijpen waarom het zo moeilijk kan zijn om de eetstoornis los te laten. Want waarom is het zo lastig om iets los te laten dat jou totaal kapot maakt? Iets dat alles langzaam van je afneemt? Waarom is het zo lastig om door die verdomde gedachtes heen te breken?
Kunnen we eens stoppen met oordelen?
Dit gastblog is geschreven door Rosalie. Wil jij ook een gastblog schrijven? Stuur dan een mail naar shannon@mijneetstoornisenik.nl
Er zit een diep gewortelde overtuiging vast in mijn hoofd.
Ik doe al een aantal jaar yoga. Dat doe ik het liefst thuis. Dan kan ik ongestoord mijn ding doen. Zonder schaamte. Heel af en toe heb ik zin om gek te doen, dan neem ik mijn matje mee naar een parkje in de buurt en doe ik daar mijn ding. Een paar jaar geleden had ik dat niet gedurfd. Nu durf ik steeds vaker om er voor te kiezen mijn schaamte aan de kant te zetten.
Vakantie zorgde voor mij altijd voor enorm veel stress.
Dit gastblog is geschreven door Mandy Kool. Wil je in contact komen met Mandy? Stuur dan een mailtje naar shannon@mijneetstoorisenik.nl
Ik weet hoe het voelt om bang te zijn voor de toekomst.
Het eerste jaar zit erop.
Ik kon er maandenlang niet over schrijven.
Stel je eens voor dat je ieder moment, iedere seconde van de dag aan eten denkt.
Lief lichaam,