Al jaren loop ik met het idee om een inloophuis te starten voor mensen met een eetstoornis (voedings- en lichaamsgerichte coping) in Limburg. Er zijn in Limburg namelijk nauwelijks plekken waar mensen met deze problematiek terecht kunnen. Dat is schrijnend. Want er is tegelijkertijd veel vraag naar zo'n plek!
Inmiddels zijn er gelukkig eindelijk de eerste stappen gezet om zo'n plek te gaan creëren. Dit project is gestart vanuit het Levanto Ervaringsdeskundigen Team. Inmiddels hebben we een enthousiast team van zeven ervaringsdeskundigen weten te verzamelen.
Mocht je interesse hebben om langs te komen? Wij zijn iedere dinsdag van 19 tot 21 uur geopend! Je kunt je hier aanmelden of door de QR-code te scannen. Mocht je het nog erg spannend vinden en eerst kennis willen maken met iemand van ons team? Stuur dan gerust een mailtje naar justmeetlimburg@gmail.com.
Ontmoet ons team:
Mijn naam is Shannon Blezer, ik ben 30 en woon in Geleen. Afgelopen jaar heb ik de studie tot Ervaringsdeskundige in Zorg en Welzijn afgerond. Momenteel ben ik dan ook werkzaam als ervaringdeskundige bij LevantoGroep, daarnaast ben ik een eigen onderneming gestart genaamd ‘Mijn Eetstoornis en Ik’.
In 2021 bracht ik een boek uit onder diezelfde naam, wat een belangrijk kantelpunt is geweest in mijn leven. Sindsdien zie ik het namelijk als mijn missie om kwetsbaarheid als fundamentele menselijke eigenschap terug te brengen in deze samenleving. Kunnen en mogen we tegenwoordig eigenlijk nog wel kwetsbaar zijn? En wat is dat nou eigenlijk?
Ik durfde zelf in ieder geval nooit mijn kwetsbaarheid te tonen. Jarenlang liet ik mezelf niet zien. Ik wilde mezelf niet eens meer zijn. Liefst maakte ik mezelf zo klein mogelijk; wat zich dan ook uitte in een eetstoornis: anorexia nervosa.
Doordat ik heel veel onbegrip en frustratie ben tegengekomen in mijn eigen hersteltraject, is het mijn missie geworden om mensen met een eetstoornis, die ik tegenwoordig liever voedings- en lichaamsgerichte coping noem, op een liefdevolle manier te ondersteunen en duidelijk te maken waar deze problematiek nou écht over gaat.
Ik heb een hekel aan de hokjes waar we tegenwoordig in geduwd worden en de manier waarop we bestempeld worden met verschillende labels om op die manier een geschikte behandeling te krijgen. Er zijn in mijn traject verschillende labels voorbij gekomen die ik hier bewust niet ga benoemen. Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik het belangrijk vind dat we weer gaan kijken naar de MENS in plaats van het label en naar het VERHAAL in plaats van alleen naar het gedrag.
Genoeg daarover, ik ben verder een enorme hondenliefhebber. Ik hou van wandelen, sporten en lezen. Ik ben graag in de natuur, maar ik haat de winter. Liefst zou ik iedere winter een winterslaap houden. In de zomer leef ik enorm op en wat ben ik blij dat ik daar tegenwoordig weer van kan genieten!
Mijn naam is Julie Ouillon, ik ben 23 jaar oud en woon in Maastricht. Ik ben bezig met de opleiding tot ervaringsdeskundige in Rotterdam, ik zit in de afronding hiervan. Tegenwoordig werk ik dan ook als ervaringsdeskundige bij Levantogroep.
Jaren lang was Anorexia Nervosa mijn identiteit. Op mijn 13e kreeg ik de diagnose Anorexia Nervosa. En vanaf toen bestond mijn leven uit klinieken en ziekenhuizen. Wat mij altijd heel verdrietig maakte was de ontbrekende kennis bij veel mensen. Anorexia ? Oh aandacht te kort, of huh heb jij anorexia ? Je bent toch niet zo mager. Ook bij professionals was Anorexia maar iets ingewikkelds.
In mijn herstelproces ben ik veel tegengekomen waar ik het niet mee eens was of dacht “dit kan anders”. Ik heb daarom ook altijd gezegd, als ik beter wordt wil ik iets betekenen voor deze groep mensen.
Samen met Shannon zijn we aan de slag gegaan en hebben we veel energie en tijd gestoken om te kijken hoe we dit voor elkaar konden krijgen. We hebben dezelfde missie.
Hoi! Ik ben Janneke, 32 jaar en ik woon in Maastricht met mijn vriend en onze 2 katten.
Ik worstel sinds mijn 13e met mijn emoties en wist nooit goed hoe ik hiermee om moest gaan. Ik ben mezelf gaan beschadigen en werd ook depressief. Toen ik op mijn 18e op kamers zat besloot ik wat af te gaan vallen, dit werd al snel obsessief en toen ik met een een flinke tegenslag te maken kreeg sloeg dit over in een eetstoornis. Ik ben naar het ziekenhuis in Maastricht verwezen maar de behandeling daar schrok mij zo af dat ik mij zo snel mogelijk op mijn streefgewicht heb gegeten zodat ik daar weg kon.
Dit heeft er helaas voor gezorgd dat ik voor de eetstoornis nooit echt behandeld ben en daardoor nog steeds moeite heb met normaal eten. Balans vinden vind ik moeilijk!
Naast het eten heb ik een bipolaire stoornis waardoor mijn stemming wisselt tussen hypomanie, depressie en "stabiel".
Ik ben dit schooljaar gestart met een studie voor Ervaringsdeskundige en werk daarvoor als stagiaire bij Levantogroep! Hier doe ik verschillende dingen, en dit project is daar een van!
Ik vind het belangrijk dat de cliënt wordt gezien, en niet hoeft te vechten om de juiste hulp te krijgen. Iedereen verdient het om gehoord te worden en er niet alleen voor te hoeven staan.
Ik vind dit project zo mooi omdat ik vroeger zelf heel veel aan lotgenotencontact heb gehad. Dit gun ik andere mensen ook!
Naast mijn werk als ervaringsdeskundige kijk ik graag documentaires, foute series en luister ik veel muziek! Ik zit graag op TikTok en lees ook nog wel eens een boek ;)
Ik ben Noëlle, 22 jaar en ik woon in Maastricht. Na geboren en getogen te zijn in een klein dorpje in de buurt van Den Bosch, ben ik een aantal jaar geleden richting Limburg verhuist om bij Zuyd Hogeschool de opleiding Social Work te gaan doen (en stiekem ook een beetje om weg te kunnen van alles wat me herinnerde aan jaren van ziek zijn). Inmiddels ben ik bezig met de laatste loodjes van de opleiding en hoop ik eind april af te studeren.
Mijn ontspanning haal ik uit creatief bezig zijn (in de breedste zin van het woord), lezen, sporten en, als t even kan, erop uit met vrienden. Ook ben ik nog regelmatig te vinden in het dorp bij mijn ouders en bij de plaatselijke fanfare daar, waar ik sinds jaar en dag bugel speel. Een bezig bijtje, met een vaak volgekleurde agenda :).
Als jong meisje was ik vaak onzeker en zoekende naar een manier hoe om te gaan met alles wat ik, soms in alle heftigheid, voelde en ervaarde. De controle op eten en de focus op mijn lichaam leek hierin een uitkomst te zijn. Iets wat zo fijn leek, maar wat uiteindelijk leidde tot een jarenlange strijd tegen een eetstoornis. Het had niks met eten of mijn lichaam te maken; het ging over durven, kunnen en mogen zijn. Het ging over ruimte in durven nemen, over mezelf laten zien, over kwetsbaar mogen zijn, over kunnen en durven voelen. Iets waar ik ontzettend in heb mogen groeien, maar ook waar ik, in alle hectiek, nog weleens over wil struikelen. Herstellen is niet voor niets een werkwoord, zeggen ze dan.
Als geen ander weet ik hoe alleen het hebben van een eetstoornis soms kan zijn. Hoe lastig het is om hulpverlening, door alle bureaucratie heen, te vinden die past bij jouw unieke behoeften en mogelijkheden. Hoe herstel voor buitenstaanders en op papier zo simpel lijkt, maar hoe dat in de realiteit verre van simpel is. Een eetstoornis gaat niet over eten en zegt al helemaal niets over wie jij bent als persoon. Wie jij bent zegt iets over jouw verhaal, jouw unieke eigenschappen; de unieke jij die er, net als ieder ander, mag zijn.
Hoi, ik ben Robbin. 34 jaar en kom uit (+ woon in) Roermond. Ook ik heb (vanaf mijn 17e) een eetstoornis ontwikkeld. Of zoals ik het zelf altijd verwoord: mijn eerste verslaving. Mijn eerste coping die mij door het leven “hielp“.
Ik heb verschillende vormen van eetstoornissen gehad maar ben uiteindelijk blijven hangen op Boulimia Nervosa, wat er bij mij uitzag als een dubbelleven waarin ik stiekem mijn eten weer uitkotste. De tijd en energie die verloren ging aan eten kopen, naar binnen werken, uitkotsen en ondertussen alles verborgen moeten houden was slopend. Daarbij resulteerde dit in boze mensen aangezien ik mijn afspraken niet na kon komen. Want de eetstoornis had immers altijd prioriteit.
Rond mijn 20e kwam er nog een 2e verslaving bij wat maakte dat ik dus een 3-dubbel leven leed. Maar in werkelijkheid had ik géén leven en wérd ik geleefd. Ik stond op standje overleven totdat mijn lijf er 3 jaar geleden bijna mee stopte en ik door het oog van de naald ben gekropen. Het was aan alle kanten kapot, zowel fysiek als mentaal.
Maar ik kan nog uren lullen. Één van mijn kwaliteiten welliswaar, maar the bottom line is: ik ben nu 3 jaar clean en geniet van elke dag! Ik zit nu in mijn afstudeerjaar van de studie Ervaringsdeskundigheid aan de Fontys in Eindhoven en struggle enorm vanwege mijn *label-alert* AD(H)D.
Maar NONDEDJU wat hou ik ervan om de moeilijke lessen van het leven te trotseren, want ik voel voor het eerst dat IK LEEF!!
Ik heb altijd gedacht dat mijn eetstoornis actief zou blijven, maar toch verdween hij als sneeuw voor de zon toen mijn leven invulling kreeg door zingeving!
Een kleine greep uit die zingeving: Ik loop stage bij het Levanto Ervaringsdeskundige Team, heb dansen weer opgepakt en dop sinds een tijd mijn eigen boontjes (eigen regie vind ik de sleutel tot herstel!) maar heb ook een fantastische vriend waar ik dol op ben. Daarbij heb ik lieve vrienden die door de verslavingen heen de echte Robbin bleven zien.
En nu leer ik om voor mezelf te mogen gaan staan, en daar draait het om, er mogen zijn!
En voor dat statement maak ik mij hard. Stigma’s doorbreken is mijn motto, nee wacht, mijn missie!
Hi! Mijn naam is Mandy Verspae en ik ben 27 jaar. Ik woon samen met mijn vriend en onze kat in een appartementje in Geleen.
Toen ik net 18 werd ben ik op mijzelf gaan wonen. Niet veel later behaalde ik mijn MBO 3 diploma. Na het behalen van mijn diploma ontstond er ineens ruimte in mijn leven maar dus ook in mijn hoofd.
Door deze ruimte die er ontstond ging ik veel nadenken over alles dat in mijn leven was gebeurd. Ik kreeg last van herbelevingen, angsten maar ook paniekaanvallen.
Ik voelde mij eenzaam en onbegrepen als ik aan mijn omgeving probeerde uit te leggen waarom het mij bijvoorbeeld niet meer lukte om op mijn werk te komen. Ik begon steeds vaker drugs te gebruiken om de realiteit te kunnen ontvluchten. Ook zocht ik andere manieren om mijzelf af te kunnen lijden van de hevige emoties die mij overvielen. Automutilatie en een eetstoornis waren hier het gevolg van.
Ik begon te beseffen dat ik flink wat trauma te verwerken had en ben uiteindelijk een traject aangegaan bij GGZ. Hier heb ik dik 6 jaar flink aan mijzelf gewerkt en heb ik verschillende obstakels overwonnen.
Tijdens mijn therapie ben ik er achter gekomen wie ik eigenlijk ben, waar ik voor sta en wat ik wil uitdragen naar de wereld om mij heen. Met name tijdens de creatieve therapie heb ik geleerd hoe belangrijk het voor mij is om mijzelf te kunnen uiten op een creatieve wijze. Het is een vorm van zelfexpressie maar ook manier om te ontspannen.
Op dit moment zet ik mijn ervaringen op verschillende manieren in. Ik werk binnen een woonvorm voor jongeren als persoonlijk begeleider, hier bied ik een luisterend oor en deel ik mijn verhaal waar nodig. Daar waar ik mij ooit zo alleen en onbegrepen heb gevoeld, probeer ik de jongeren erkenning en herkenning te bieden.
Buiten mijn werk op de woonvorm zet ik mijn ervaringen in bij het ontwikkelen van een training speciaal gericht op jongeren. Daarnaast probeer ik mee te denken en werken aan prachtige initiatieven van mijn mede ervaringsdeskundigen.
Mij naam is Michelle, ervaringsvrijwilliger bij Levanto sinds 2021. Ik ben bezig met een Ervaringsdeskundige thuisstudie.
Door diverse gebeurtenissen in het verleden ontwikkelde ik een eetstoornis, anorexia nervosa. Door jaren therapie, zelf reflectie, zelfontwikkeling en dingen waar ik tegen aanliep tijdens al die behandelingen, merkte ik wat ik gemist had. Vooral toen ik in gesprek raakte met mensen met soort gelijke ervaringen, dat we het over veel dingen eens waren. Hierdoor wilde ik iets gaan doen met mijn ervaring.
Wat ik leuk vind om te doen is wandelen met mijn corgi, serie kijken, bakken, hardlopen, koffie drinken met vriendinnen en nog meer dingen.
Ik kijk uit naar iedereen die we mogen verwelkomen bij Just MEet! Wie weet tot snel!