Verdoofd

Gepubliceerd op 28 maart 2022 om 06:30

Mijn eetstoornis heeft mij jarenlang verdoofd.

Als ik mezelf toen had verteld waar ik nu sta, dan had ik dat nooit geloofd.

Ik was onzeker en bang voor het leven,

Had alle hoop opgegeven.

Mijn angsten hielden mij iedere dag tegen.

Ik moest van mezelf iedere minuut bewegen.

Aankomen was mijn allergrootste nachtmerrie.

In mijn hoofd was het een grote pestherrie.

De hele dag door dacht ik aan eten.

Mijn persoonlijkheid leek gespleten.

Ik raakte mezelf kwijt.

Had zelfs van mijn leugens geen spijt.

Er was geen seconde rust in mijn hoofd.

En wat iedereen ook zei, alleen mijn eetstoornis werd geloofd.

Ik had geen droom, geen wens, geen doel.

Alles was verdwenen, zelfs mijn gevoel.

 

Toch sta ik nu hier.

Ik voel weer en heb zelfs weer plezier.

Mijn eetstoornis heeft mij jarenlang verdoofd.

Maar dat zal niet weer gebeuren, heb ik mezelf beloofd.

Het mag moeilijk zijn.

Maar ik wil niet meer terug naar die intense pijn.

Ik wil weer leven, heb weer een doel.

En dat is het allermooiste gevoel!

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.