Verandering & verwondering

Gepubliceerd op 19 juni 2023 om 06:30

Soms verbaas ik mezelf. Ik verbaas me over hoe mijn leven er nu uit ziet. Over wat ik doe en hoe ik me voel. Nee, ik ben niet altijd gelukkig. Maar ik ben wel verdomde blij. Blij met hoe het op dit moment gaat. Misschien zelfs wel een beetje trots.

 

Het voelt soms best ongemakkelijk om te schrijven over hoe ik op dit moment in het leven sta. Na jaren vol wanhoop en onzekerheid, lijkt het bijna alsof ik het gevoel van positiviteit wantrouw. Toch kan ik er steeds beter bij blijven, kan ik er bij stilstaan. Kan ik het écht voelen.

 

Mijn leven was jarenlang zó anders. Ik was constant op zoek naar geluk, maar kon het nergens vinden. Nu ben ik niet langer meer op zoek en vind ik dat geluk juist in de kleinste dingen. Pindakaas die ik weer durf te eten of de zon die mijn gezicht verwarmt. Ik geniet er intens van. 

 

De afgelopen twee jaar heb ik me enorm verbaasd. Ik ging de opleiding tot ervaringsdeskundige doen. Hoewel ik er heel veel zin in had, vond ik het ook heel spannend. Vooral de verwachtingen die er weer op mij kwamen te rusten vond ik moeilijk. Ik moest goede cijfers halen om het gevoel te kunnen ervaren dat ik er mocht zijn. Dat ik goed genoeg was. Opnieuw beheersten getallen mijn leven en zocht ik de erkenning op een plek die mij nooit de erkenning zou gaan geven die ik nodig had.

 

Hoewel ik nog steeds voel dat ik die erkenning nodig heb, voel ik ook dat er dingen zijn veranderd. Ik wil nog steeds graag gezien worden en heb vooral het gevoel dat ik daar heel hard mijn best voor moet doen, maar ik besef me ook steeds meer dat ik mezelf daarin kwijtraak. Dat ik er ook mag zijn als ik daar geen erkenning van buitenaf voor krijg, hoe verdomde moeilijk ik dat ook vind. 

 

Steeds meer probeer ik mijn focus te leggen op het leven. Op dingen die er voor mij echt toe doen. Dat zijn geen cijfers. Dat is niet mijn gewicht, of mijn lichaam. 

 

Jarenlang heb ik controle en erkenning gezocht in de cijfers op de weegschaal en in de calorieën die ik wel of niet at. En hoewel mijn verstand soms nog steeds denkt dat het controle nodig heeft, zegt mijn gevoel steeds meer dat ik dat absoluut niet nodig heb. Mijn leven is tegenwoordig een hoopje chaos. De gestructureerde Shannon die ik ooit was zou nooit geloven dat ik in deze chaos zou overleven. Ze zou compleet doordraaien. Ik merk echter dat ik totaal niet doordraai. Dat ik soms zelfs kan genieten van de chaos. Af en toe word ik heel moe van mezelf hoor, maar soms word ik er ook heel blij van. Ik geniet van het gevoel dat ik de controle los heb gelaten. Alsof ik heb geleerd te vertrouwen in het leven. Dingen die me vroeger enorm van streek konden maken omdat ik het gevoel had de controle totaal kwijt te zijn, kunnen we nu nauwelijks nog raken. Het gevoel van totaal niks onder controle te hebben, geeft mij het gevoel dat ik ein-de-lijk leef. Ik ben aanwezig en ik mag fouten maken. Dingen mogen anders lopen dan verwacht. Liefst heb ik juist dat ze anders lopen. En nog liever heb ik totaal geen verwachtingen. 

 

Hoe anders was dat ooit? Ik dacht na over iedere calorie. Wilde mijn gewicht constant onder controle houden en ik was bang voor onverwachte wendingen in het leven. 

 

Natuurlijk ben ik ook nu nog wel eens bang. Of verlang ik ineens naar controle. Zo ook nu, in de fase van vele veranderingen. Ik heb nog geen idee hoe volgend jaar er voor mij uit gaat zien. Ik wil er niet eens over nadenken. Is dat vluchtgedrag? Vermijding? Of is het overgave aan een leven dat niet te controleren valt? 

 

Ja, het is toch ook wel een beetje vermijding. Ik ben bang om de nieuwigheid aan te gaan. Bang dat ik verkeerde keuzes maak, terwijl ik tegelijkertijd weet dat er geen verkeerde keuze is. Wat me echter enorm helpt is dat ik nu eerlijk kan zijn. Eerlijk naar mezelf. En eerlijk naar de mensen om me heen. Ik toon mijn angsten, mijn chaos, mijn onzekerheden en mijn twijfels. Alles dat ik vroeger diep wegstopte en vooral niet wilde voelen kijk ik nu juist aan. Ik kan het niet langer meer niet aankijken. Ik wil mezelf niet langer verloochenen.

Ik voel eindelijk dat ik voor mezelf mag zorgen, in plaats van dat ik mezelf wil vernietigen... 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.