We leven in een maatschappij die veel van ons vraagt.

Samen met mijn zusje liep ik een groot, oud pand binnen. Er waren al een paar mensen aanwezig maar we hadden geen idee waar we naar toe moesten en waar we onze spullen kwijt konden. Een vriendelijke man achter de balie wees ons waar de kluisjes waren. Het was nog erg stil, maar langzaam kwamen er steeds wat meer mensen binnen. We lieten onze jassen en tassen achter in het kluisje en vroegen ons af of we onze schoenen ook al uit moesten doen. Na even te staan twijfelen besloten we dat maar te doen. We zouden immers niet met onze schoenen aan gaan dansen.

26 februari 2021 is de dag dat mijn boek uitkwam.

Het is weer zo ver. Ik schaam me bijna om het uit te spreken.

Al jarenlang loop ik tegen bepaalde patronen aan. In sociale situaties blijft het moeilijk om mijn weg te vinden. Ik vermijd vaak oogcontact omdat dat voor mij lastig is. Ik weet heel vaak niet hoe ik me ‘behoor’ te gedragen en ik kan mezelf totaal verliezen in bepaalde interesses. Er zijn nog wel een aantal dingen die ik hier zou kunnen opsommen, maar daar gaat het nu niet over. Dit gaat over het feit dat ik last heb van bepaalde patronen in mijn leven en me al tijden afvraag waar dat vandaan komt? Waarom ben ik zo?

Ik wist niet meer wie ik was. Verloor mezelf aan een hogere macht.