Pasgeleden kwam ik op internet een filmpje tegen over een echtpaar dat een vakantieverblijf had opgezet voor gezinnen met een eetstoornis.
Dit echtpaar heeft een dochter die een eetstoornis heeft gehad. Tijdens hun eigen vakantie kwamen ze er achter hoe moeilijk het kan zijn om op vakantie te gaan met hun dochter.
Zij besloten om hun negatieve ervaringen om te zetten in iets positiefs en hebben deze vakantieverblijven gerealiseerd. Ze bieden daarbij begeleiding aan voor de gezinnen, wanneer dit nodig is. Maar daarnaast ligt de focus vooral op samen leuke dingen kunnen doen: ze organiseren bijvoorbeeld yoga workshops en coaching met paarden.
Hoe kan een vakantie nou zo moeilijk zijn?
Mensen die binnen hun gezin nooit te maken hebben gehad met een eetstoornis, zullen misschien niet begrijpen waarom het nou zo moeilijk is om gewoon op vakantie te gaan.
Ten eerste beïnvloedt een eetstoornis het hele gezin. Vaak is er constant strijd rondom het eten en maken de ouders zich zorgen. Je zou kunnen denken dat de ouders alleen op vakantie kunnen gaan, maar zo gemakkelijk is dat niet. Ouders maken zich vaak constant zorgen om hun kind. Zal hij of zij wel eten als ze weg zijn? Zal hij of zij het überhaupt wel overleven? Met zijn allen op vakantie gaan zou ook een ramp worden, want dan zouden ze geen moment ontspanning kunnen hebben. Die eetstoornis kan niet thuis gelaten worden.
Voor degene die een eetstoornis heeft is het ook moeilijk. Zelf voelde ik altijd een enorme druk rondom de vakanties: het móest immers leuk en gezellig zijn wanneer we op vakantie gingen. Ik voelde me echter niet leuk en gezellig.
Ook zorgt het eten zelf natuurlijk om een enorme strijd. Je kunt er niet omheen: op vakantie zal ook gegeten moeten worden. Meestal gaat het op vakantie anders dan thuis: vaker uit eten en vaak ook met andere producten dan de producten die er standaard in huis zijn.
Vakantie bezorgde mij stress in plaats van ontspanning
Ik was vaak weken voor een vakantie al bezig met mijn eigen voorbereidingen. Omdat ik het eng vond om anders te eten tijdens mijn vakantie én ik stiekem wel graag ijsjes of iets anders lekkers mee wilde eten, hield ik daar weken van te voren al rekening mee in mijn eetpatroon.
Ik maakte mijn eigen wiskundige berekeningen en stelde mijn eigen strenge regels op. Ik kon absoluut niet genieten van de vakantie die er aan zat te komen, ik zat in mijn hoofd alleen maar te stressen en te rekenen.
Tijdens de vakantie ervaarde ik vaak ook enorm veel stress. Ik voelde een enorme druk om het leuk te moeten hebben en om me gelukkig te moeten voelen. Ik kon echter geen moment écht genieten. Ik schaamde me voor mijn lichaam en wilde mezelf niet in bikini vertonen, terwijl ik eigenlijk enorm van zwemmen hield!
Ook rook en zag ik allerlei lekker eten, waarvan ik mezelf niks mocht toestaan. Af en toe zondigde ik, maar dat ging gepaard met een enorm schuldgevoel – waarna ik mezelf weer moest bestraffen door bijvoorbeeld minder te eten.
De weken na zo’n vakantie waren ook stressvol. Dan kon ik enorm veel spijt hebben van de dingen die ik had gegeten en vond ik dat ik alles moest compenseren en dat ik mezelf moest bestraffen.
Foto door Simon Berger via Pexels
Hoe zorg je er nou voor dat een vakantie wél weer ontspannen kan verlopen?
Misschien is het wel een idee om naar dat vakantieverblijf te gaan! Ik vind het in ieder geval heel mooi dat dit echtpaar hun ervaring heeft gebruikt om zoiets op te zetten. Ik denk dat ze hier zeker mensen mee kunnen helpen. De coaching met behulp van paarden lijkt me ook enorm waardevol. Therapie met paarden heeft mij namelijk heel erg geholpen – in mijn boek vertel ik daar meer over! Ik denk dat connectie en samenwerken met dieren voor veel mensen heel veel kan betekenen. Ook denk ik dat het belangrijk is dat de focus op samen leuke dingen doen ligt, zodra er samen plezier kan worden gemaakt betekend dat tegelijkertijd dat er minder focus op de eetstoornis ligt – en dat is het allerbelangrijkst tijdens een vakantie, denk ik.
Ik zal jullie ook nog een aantal tips meegeven die mij zelf hebben geholpen om weer ‘relaxter’ op vakantie te kunnen:
- Deel je zorgen over de vakantie en zorg dus dat je met mensen op vakantie gaat die jou begrijpen en die je kunnen steunen. Met mijn zusje op vakantie gaan werkte voor mij ontzettend goed!
- Plan samen leuke dingen in.
- Ga je met het gezin op vakantie? Probeer dan aan te geven als je het moeilijk hebt en maak afspraken over het eten. Het hielp mij bijvoorbeeld om van te voren te weten wat we zouden gaan eten of dat we bijvoorbeeld zouden gaan uit eten.
- Gaan jullie uit eten? Zoek van te voren al restaurantjes en menu kaarten op, als jou dit rust kan geven. Eventueel kun je ook al bespreken wat je het liefste zou willen nemen, zodat je de eetstoornis klem zet en er niet later weer enorm over kunt gaan twijfelen.
- Ga uitdagingen aan, maar bespreek deze van te voren, zo heb je een stok achter de deur. Ook voorkom je dat je een hele dag kwijt bent aan het twijfelen over het wel of niet nemen van een ijsje. Misschien ben je er nog steeds mee bezig, maar in mijn geval voelde ik een verlichting wanneer iets afgesproken was. Dan moest ik, hoe hard mijn eetstoornis ook zou schreeuwen.
- Voel je je sterk genoeg om alleen op vakantie te gaan én vertrouw je er op dat je wél je maaltijden zult eten? Ga dan eens alleen op reis! Dat was een van mijn beste keuzes ooit. Het maakt je zó veel sterker!
Reactie plaatsen
Reacties